Ο μονόδρομος της πρότασης δυσπιστίας | Ellada FM

Toυ Πάνου Πουρναρά

Συνεχίζεται σήμερα για δεύτερη ημέρα με ομιλίες υπουργών και βουλευτών η συζήτηση επί της πρότασης δυσπιστίας στην κυβέρνηση που κατέθεσε ο ΣΥΡΙΖΑ για τις παρακολουθήσεις. 

Μετά την επίσκεψη του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης Αλέξη Τσίπρα στην ΑΔΑΕ και στον πρόεδρο Χρήστο Ράμμο και μετά τον άσπρο φάκελο των αποδείξεων,  υπήρξε συζήτηση και απορία για το αν θα καταθέσει πρόταση δυσπιστίας ο Αλέξης Τσίπρας. Μάλιστα, δημιουργήθηκε και το αφήγημα από την κυβέρνηση ότι μακάρι να κατατεθεί η πρόταση δυσπιστίας για να αποκαλυφθεί η ανωτερότητα διακυβέρνησης της ΝΔ έναντι αυτής του ΣΥΡΙΖΑ. Την ίδια ώρα υπήρξαν πολλές φωνές που έκαναν λόγο για λάθος και επιπολαιότητα του Αλέξη Τσίπρα μια πιθανή πρόταση δυσπιστίας, καθώς θα συσπείρωνε την Κ.Ο της ΝΔ.  

Το ερώτημα όμως είναι πως γινόταν να μην καταθέσει πρόταση δυσπιστίας ο Αλέξης Τσίπρας. Προφανώς και ήταν δεδομένο.  Από τη στιγμή που ο ΣΥΡΙΖΑ κάνει λόγο για εκτροπή της Δημοκρατίας και από τη στιγμή που βρέθηκαν οι αποδείξεις, θα ήταν οξύμωρο το να μην καταθέσει πρόταση δυσπιστίας.  

Αν δεν την κατέθετε αυτό θα ερμηνευόταν ότι δε θεωρεί ότι υπάρχει εκτροπή την δημοκρατίας και εν τέλει ήταν λάθος που ο ΣΥΡΙΖΑ το είχε σηκώσει τόσο ψηλά το θέμα τόσους μήνες. 

Επίσης, πόσο δεοντολογικό είναι το να μη θες να καταθέσεις πρόταση δυσπιστίας, εφόσον υποστηρίζεις ότι υπάρχει θεσμικός λόγος, για να μην συσπειρώσεις το αντίπαλο στρατόπεδο; Αυτό θα κινούταν στο πλαίσιο του ψηφοθηρίας, χωρίς να σε νοιάζει το κοινό καλό.   

Η πρόταση δυσπιστίας λοιπόν ήταν μονόδρομος για τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ, είτε το ερμηνεύει ο ίδιος θεσμικά είτε πολιτικά.  

Τα περί λάθους και συσπείρωσης ίσως είχαν ως στόχο την καλλιέργεια της αντίστροφής  λογικής, η οποία περιγράφηκε.